25.11.2018,g.19:00

Jerzy Mamcarz uprawia czystą lirykę, kalambury oraz aforystyczne zwięzłe refleksje, którymi składa ukłon w kierunku twórczości Jonasza Kofty. W sposobie obrazowania metaforycznego i w czułej ironii dowcipu autor zda się być godny mistrza.
Wirtuozeria Sławka Wierzcholskiego i mistrzowskie prowadzenie koncertów Jerzego Mamcarza są niewątpliwymi atutami tego projektu.

Sławek Wierzcholski – wirtuoz harmonijki ustnej, wokalista, autor tekstów i muzyki.
Założyciel i lider grupy Nocna Zmiana Bluesa. Ze swym zespołem a także pod własnym nazwiskiem wydał piętnaście płyt oraz wystąpił w wielu programach radiowych i telewizyjnych. Koncertował z czołówką polskich muzyków rockowych i jazzowych. Nagrany wespół z Wojciechem Karolakiem album „Piątek wieczorem” zdobył w roku 2005 miano „Złotej Płyty”.
Z Nocną Zmianą Bluesa otwierał koncert grupy Blues Brothers (Norymberga 1989) i B.B. Kinga (Warszawa 1996). Na płycie „Chory na bluesa” obok Sławka gra na harmonijce legendarny amerykański bluesman Charlie Musselwhite zaś CD „The Last Mohican of the Blues” zawiera zapis jam session z słynnym Louisiana Redem.
W roku 1997, Sławek jako pierwszy Polak-bluesman wystąpił wśród najwybitniejszych harmonijkarzy na Światowym Festiwalu Harmonijki w Trossingen w Niemczech.
Od kilku lat w ankiecie Blues Top kwartalnika „Twój blues” Sławek wybierany jest głosami czytelników czołowym harmonijkarzem i wokalistą bluesowym w Polsce.

Robert Obcowski, pianista, aranżer, producent (Studio Sonata), skomponował utwory do tekstów Sławka Wierzcholskiego na płytę Krystyny Prońko i Sławka Wierzcholskiego pt. „Kolacja samotnych”, wydaną przez Agencję Muzyczną Polskiego Radia. W drugiej części koncertu Satyra & Blues usłyszymy, prócz innych znakomitych utworów Sławka, również materiał z tej płyty. Robert Obcowski jest muzykiem, który swobodnie porusza się w różnych gatunkach muzycznych i współpracuje z wieloma artystami. Jego stała współpraca z Jerzym Mamcarzem artystą z rodowodem „piwnicznym”, satyrykiem i autorem piosenek literackich, podsunęła twórcom melanż dwóch pozornie odległych estetyk muzycznych, co okazało się pomysłem, który wyzwala pewne dodatkowe emocje, poszerza kontekst i tworzy efekt synergii .

„ Jerzy Mamcarz jest pomysłodawcą Warszawskiej Sceny Bardów i Festiwalu im. Jonasza Kofty „Moja Wolności”, którego jest dyr. artystycznym. Był związany z kilkoma kabaretami, pisał nie tylko dla siebie, ale i innych. Przez kilka lat występował w kabarecie Piwnica pod Baranami, a to wciąż świetna wizytówka. Echa tamtego specyficznego, piwnicznego poczucia humoru, bez kłopotów wyłapuje się u Mamcarza do dziś. (…) Czasem jest refleksyjny, kiedy indziej w charakterystyczny dla niego sposób prześmiewczy, ale nigdy nijaki. Jednak pisanie dobrych tekstowo i muzycznie utworów, to nie jedyne atrybuty Jerzego Mamcarza, który równie ciekawy jest w interpretacji nie tylko swoich piosenek. Klasyk Aznavoura, „Ja wbity w kąt”, może być dobitnym potwierdzeniem tezy, że świetną piosenkę można wykonać na sto sposobów.

Jeszcze jeden przykład na to, że synonimem piosenki autorskiej niekoniecznie musi być samotny artysta z gitarą, grający w kółko cztery funty.(…) Nie mam złudzeń, ten artysta wrażliwcom powinien być znany. „ Marek Andrzejewski -miesięcznik MUZYK